И сепак сфаќаш, дека онаа “љубов” е веќе добро познато.

3 часот наутро.
Телефонот ѕвони.
Непознат број.
Овој пат и не беше толлу добро познат глас.
Или само така си мислев.
Збунета и сонлива.
“Молам” велам.
Диши тој.
Дишам и јас.
“ Можеби сега не е се совршено, но еден ден ќе биде. Можеби сега  и не си припаѓаме, но ќе остариме заедно љубов.”
И сфаќаш,
дека сепак онаа “љубов” е веќе добро познато.


Девојката од сонот

Comments

Popular posts from this blog

Љубовта ја нарекуваа "инает".

Приказна за моите родители

Јас заминувам, дека злато не оди со ѓубре